Roślinna cząsteczka sygnalizacyjna, auksyna, występuje w wielu królestwach życia. Od czasu jego odkrycia stulecie badań skupiło się na jego funkcji jako fitohormonie. W roślinach lądowych auksyna reguluje wzrost i rozwój poprzez programy transkrypcyjne i nietranskrypcyjne. Niektóre mechanizmy molekularne leżące u podstaw tych reakcji są dobrze poznane, zwłaszcza u Arabidopsis. Niedawno dostępność danych genomicznych i transkryptomicznych z zielonych linii, wraz z wnioskami filogenetycznymi, zapewniła podstawę do rekonstrukcji historii ewolucji niektórych składników zaangażowanych w biologię auksyny. W tym przeglądzie śledzimy trajektorię ewolucyjną, która pozwoliła auksynie stać się „gigantem” biologii roślin, skupiając się na mszakach i glonach streptofitowych. Rozważamy biosyntezę, transport, reakcje fizjologiczne i molekularne auksyny, a także dowody potwierdzające rolę auksyny jako chemicznego przekaźnika komunikacji w ekosystemach. Na koniec podkreślamy, że funkcjonalna walidacja przewidywanych ortologów rzuci światło na zachowane właściwości biologii auksyny wśród streptofitów.
Organiczny hormon roślinny
Auksyna jest ważnym biologicznym hormonem roślinnym, który odgrywa kluczową rolę we wzroście i rozwoju roślin. Stało się